viernes, 4 de enero de 2008

Resposta de Laxe Brava ás provocacións de Pesca


Ante as insistentes declaracións sobre o inminente visto e prace do Plan Acuicola de Galicia (en adiante PSAG) de diversos representantes da Consellería de Pesca en datas recentes, entre os que destacan os Sres. López Sieiro (Secretario Xeral de Pesca) e García Elorriaga (Director Xeral de Recursos Pesqueiros) e a propia Conselleira de Pesca, Dña. Carmen Gallego, os veciños desta Comisión de Propietarios de Laxe Brava desexamos manifestar o seguinte:
a) En primeiro lugar, afirma a Sra. Conselleira “entender que haxa propietarios de terreos rústicos no litoral e certas organizacións ós que non lles guste a acuicultura e que consideren que non se deba desenvolver”, afirmación totalmente falsa pois como é evidente nin un solo dos grupos opositores ao Plan, nin moitos menos esta Comisión, rexeitou a acuicultura en sí mesma, nin siquera o subsector da cría de peixes planos en terra firme, senón a planificación dun Plan desmesurado, que atende únicamente ós intereses das empresas e que non ten en conta alternativas ás macropiscifactorías a pé de costa, as cales existen e son rendibles. Si tan sólo dedicase cinco minutos do seu tempo a escoitar aos afectados e os nosos argumentos, cousa que non fixo en dous anos de prepotente tramitación do documento, vería a gran equivocación da súa peregrina afirmación.

b) Por outra banda, consideramos un feito extremadamente grave que a Consellería de Pesca por boca de tódolos seus representantes minta de xeito sistemático nun asunto tan delicado como son as promesas de postos de traballo que crean falsas expectativas na cidadanía. Falar de máis de 2000 postos de traballo xenerados por este Plan é unha obscenidade, pois este cálculo está feito en base ao ratio de un emprego por cada 11 tm de peixes.Tal cifra tírase das instalacións actualmente en funcionamento na Comunidade, as cales son de reducida dimensión e en moitos casos obsoletas. As últimas factorías que entraron en funcionamento en Galicia multiplican ata por oito a producción por cada traballador e é de pensar que as macro-piscifactorías que deseña o Plan aumentarán aínda máis estar desproporción. Por todo isto e dadas as consecuencias irreversibles que para o noso litoral terá o desenrolo deste Plan, esiximos á Xunta de Galicia un estudio independiente e riguroso sobre os postos de traballo que inducirá o Plan e – o que é tan importante – cántos postos de traballo se destruirán a consecuencia da degradación da costa. É preciso asimesmo cuantificar monetariamente o valor non sólamente dos “terrenos rústicos”, como afirma a Sra. Conselleira na súa limitada visión do mundo, senón nos seus aspectos medioambientais, paisaxísticos, etnográficos, culturais, sociais, etc.
Solicitamos asimesmo aos representantes de Pesca que abandonen a súa posición de simples voceiros e brazo executor de AROGA (Asociación de Productores de Rodaballo de Galicia), que son os promotores e redactores na sombra do PSAG, e se dediquen desde os seus respectivos postos a defender a interese de Galicia e os galegos.

c) Añade a Sra. Conselleira que a resposta social que está a recibir o Plan, con máis de 1000 alegacións e manifestacións multitudinarias, está na gran difusión que se lle deu. E agrega o Sr. Elorriaga de xeito sarcástico que ata se colgou en internet, como se os cidadáns revisasen a páxina de Pesca a cotío por si fosen agasallados cunha expropiación forzosa. Temos que lembrar ademáis que o periodo de exposición do PSAG coincideu intencionadamente co periodo estival. O que nós afirmamos é que o PSAG é, nas súas liñas fundamentáis, unha copia do da anterior administración autonómica, con grandes instalacións a pé de litoral, das que serían inviables en calqueira outro país de Europa.

d) En canto a esa frase baleira de Pesca que afirma que o PSAG respecta o medio ambiente e preserva Rede Natura, hai que lembrar que Galicia, a pesar da súa riqueza medioambiental, protexe con esta figura tan solo o 11% do seu territorio namentres outras comunidades do estado superan o 40%. E hai casos realmente singulares, como Laxe Brava, única área en máis de 10 kms. de costa que non foi protexida por Rede Natura e, curiosamente, é un lugar de excepcional condicións para a instalacións dunha macro-piscifactoría. O que nos induce a pensar dúas cousas: (1) que a Sra. Gallego instaura a lei de “todo vale” fóra de Natura e (2) aproveita de xeito sibilino a labor escomenzada pola anterior administración ao utilizar reservar para uso acuicola chan excluido de Rede Natura premeditadamente a petición do sector acuícola.

e) A fin de limitar as críticas sobre o repugnante método de expropiar terras de pequenos propietarios como os de Laxe Brava para agasallar ás multinacionáis, afirma cínicamente a Sra. Conselleira que os terreos revertirán á administración galega, e polo tanto a toda Galicia, unha vez finalizado o periodo de concesión. Ou sexa, que as multinacionáis sólo teñen que preocuparse de levarse os cartos das subvencións (nada menos que 390 millóns de euros), facer o seu negocio durante uns anos e acto seguido abandoar Galicia e deixar atrás un litoral enlixado e totalmente degradado que terá que ser recuperado de novo con cartos públicos de tódolos galegos.

f) Resulta sorprendente en que o argumento máis repetido na defensa do PSAG sexa o de ser sermos “líderes mundiales en producción acuícola”, récord de máis que dudosa honorabilidade e competición na cal os os grandes países consumidores de peixe de piscifactoría do noso entorno se atopan ausentes. Deste xeito, estes países exportan os enormísimos custos en termos paisaxísticos, medioambientáis e sociais namentres se surten de producto importado a precio módico. Según o noso parecer, este liderato corresponderá ás multinacionáis e Galicia será líder únicamente en degradación acelerada e intensiva do seu litoral.

Polo devandito, instamos tanto á Consellería de Pesca como ao goberno galego que abandonen a súa actitude soberbia retirando o PSAG e abran o debate a toda a sociedade sobre o modelo non sólo de acuicultura senón tamén de densenrolo que queremos.